شهسواری به دوستش گفت:بیا به کوهی که خدا آن زندگی میکند برویم.می خواهم ثابت کنم که او فقط بلد است به ما دستور بدهد،و هیچ کاری برای خلاص کردن ما از زیر بار مشقات نمی کند. دیگری گفت:موافقم.اما من برای ثابت کردن ایمانم می آیم. وقتی به قله رسیدند،شب شده بود.درتاریکی صدایی شنیدند:سنگ های اطرافتان را بار اسبانتان کنید و آنها را پایین ببرید. شهسوار اولی گفت:می بینی؟بعد از چنین صعودی از ما می خواهد که بار سنگین تری را حمل کنیم. محال است که اطاعت کنم دیگری به دستور عمل کرد. وقتی به دامنه کوه رسید،هنگام طلوع بود و نور خورشید،سنگ هایی را که شهسوار مومن با خود آورده بود،روشن کرد.آنها خالص ترین الماس ها بودند...
مرشدی میگوید:تصمیمات خدا مرموزند،اما همواره به نفع ما هستند.
یک داستان چینی نمایه ای از خرد باستان 